lunes, mayo 12, 2025

«Yo vivo y muero…», de Louise Labé

Traducción de Miguel Ángel Frontán




Yo vivo y muero; yo me quemo y me ahogo
 Calor extremo siento al padecer el frío.
 La vida me es en demasía dulce, en demasía dura;
 Entremezcladas tengo penas con alegrías.

 De pronto río y lagrimeo de pronto,
 Y en medio del placer sufro muchos dolores
 Mi bien se va y dura para siempre:
 A un tiempo mismo me seco y reverdezco,

 Así el amor sin constancia me lleva
 cuando creo que es mayor el dolor.
 Sin que lo piense me encuentro ya sin pena.

 Después, cuando creo mi alegría segura
 Y encontrarme en lo alto de la dicha que ansío,
 Una vez más me arroja a la primera pena.











Je vis, je meurs...

 Je vis, je meurs : je me brule et me noye. / J'ay chaut estreme en endurant froidure: / La vie m'est et trop molle et trop dure. / J'ai grans ennuis entremeslez de joye // Tout à un coup je ris et je larmoye, / Et en plaisir maint grief tourment j'endure / Mon bien s'en va, et à jamais il dure: / Tout en un coup je seiche et je verdoye. // Ainsi Amour inconstamment me meine: / Et, quand je pense avoir plus de douleur, / Sans y penser je me treuve hors de peine. // Puis, quand je croy ma joy estre certeine, / Et estre au haut de mon désiré heur, / Il me remet en mon premier malheur.












 

No hay comentarios.: