«Barroco», de Gülten Akın

Versión de Juan Carlos Villavicencio

Un rosal crece dentro de cada refugiado

resistente al calor y a esta sed

ser apátrida es tan vasto como todos los países

resistente a lo infinito y a la eternidad

No a la nostalgia, no, tampoco a la tristeza

la nostalgia era una resistencia triste

también sin razón desechada de repente

resistente a la ilícita, ilícita inocencia

El barroco puede albergar sueños y pájaros en su cuerpo

con la misma delicadeza

Vivaldi por un lado, Borges por el otro

resistentes a la multitud furiosa, a la insidiosa soledad

Un rosal crece dentro de cada refugiado

Barok

Her mültecinin içinde bir gül ağacı boylanır / Sıcağa susuzluğa dayanıklı / Ülkesizlik tüm ülkeler sayısınca genişliktir / Sınırsızlığa sonsuzluğa dayanıklı // Özlem değil hayır üzünç değil / Özleme üzünce karşı koymaydı / Ansızın ve nedensiz fırlatılıp atılmış da / Yasasız tüzesiz suçsuzluğa dayanıklı // Barok bedenine düşleri ve kuşları / Aynı incelikle yerleştirebilir / Vivaldi bir uçta Borges öteki / Çılgın kalabalığa sinsi yalnızlığa dayanıklı // Her mültecinin içinde bir gül ağacı boylanır