«Elogio a una mala opinión de uno mismo», de Wisława Szymborska

Versión de Juan Carlos Villavicencio

 

 

El buitre no tiene nada de qué quejarse. 

Los escrúpulos son ajenos a la pantera. 

Las pirañas no sienten vergüenza de sus actos. 

La serpiente de cascabel se acepta sin reparos a sí misma. 

El chacal no sabe de autocrítica.

 Langostas, caimanes, parásitos y gansos 

viven como viven y de esa manera son felices. 

Cien kilos pesa el corazón de una orca, 

pero en otras cosas es ligero. 

Nada más animal 

que una conciencia tranquila 

en el tercer planeta de este sol. 

en El gran número, 1976 

Pochwała złego o sobie mniemania 

Myszołów nie ma sobie nic do zarzucenia. / Skrupuły obce są czarnej panterze. / Nie wątpią o słuszności czynów swych piranie. / Grzechotnik aprobuje siebie bez zastrzeżeń. // Samokrytyczny szakal nie istnieje. / Szarańcza, aligator, trychina i giez / żyją jak żyją i rade są z tego. // Sto kilogramów waży serce orki, / ale pod innym względem lekkie jest. // Nic bardziej zwierzęcego / niż czyste sumienie / na trzeciej planecie Słońca.